Ja zie mij, dit ben ik!

Doe maar gewoon

Je (her)kent het misschien wel? Momenten waarop jij toen je jong was, heel duidelijk in je eigen kracht hebt gestaan. Dat je wist hoe het zat. Dat je helder had wat je wilde (en hoe). Dat je dit ook duidelijk liet horen. Maar dat je op zo’n moment toch niet gehoord werd. Niet gezien. Genegeerd zelfs. Tot stilte gemaand. De onderliggende boodschap werd gevoeld als: ”doe maar gewoon (dan doe je al gek genoeg)”. Een overtuiging die zich hardnekkig kan vastzetten in je systeem. Maar vaak ook een rode draad vormt door de familielijn en diverse incarnaties.

Aanpassen

Als kind ben je afhankelijk van je omgeving en voelen deze woorden als afwijzing van wie jij bent. Je essentie wordt vaak niet herkend door je opvoeders en je omgeving. Ze geven je misschien het gevoel je te moeten aanpassen, om maar geliefd te blijven en je plek te behouden in het gezin, op school, tussen je vriendjes. Ongemerkt en heel sluipend kan er zo een mechanisme zijn ontstaan van aanpassen, van het bewaren van de lieve vrede. Dit hielp je als kind, om de “gevaren” te omzeilen, het (zo angstig voelend) conflict te vermijden. Je prachtige en liefdevolle essentie raakte ondergesneeuwd. Nu wil, kan en durft het misschien weer langzaam zichtbaar te worden?

Wakker

Je ziet en voelt steeds duidelijker hoe deze half onbewuste overtuiging jou klem zet. Hoe dit jouw groei blokkeert. En absoluut geen eer doet aan jou mooie Zelf. Integendeel. Wat eerder helpend leek, blijkt nu een rem, een verstikkende greep. Langzamerhand, nu je meer in je eigen kracht komt, begin je te veranderen in je gedrag, in je woorden in je daden. Je gaat weer je essentie leven met al haar prachtige kwaliteiten en gevuldheid.

Weerstand

Op het moment dat je dit doet en deze stap durft te nemen blijft in eerste instantie de verwachte euforie uit. In tegendeel, je wordt (weer) getriggerd in oude angsten en oude patronen. Jouw nieuwe gedrag roept weerstand op bij sommige mensen in je omgeving. Zij waren zo gewend aan die meegaande jou die alles begrijpt en continue klaarstond. En met hun weerstand die je op jezelf gericht voelt, barst jouw eigen weerstand en twijfel ook open.

Blijf in je kracht!

Dat is het moment dat je werkelijk uitgedaagd wordt. Geef je op? Of hou je vol? Zorg dat je op deze momenten alles focust op het zien, voelen en versterken van jouw kracht en vertrouw daarop. Doe datgene waar je blij en sterk van wordt, zoek die gelijkgestemde mensen op die jou stimuleren en jou zien in wie je werkelijk bent. Duik de stilte in zodat jouw innerlijke voelen en weten alle ruimte krijgt om van zich te laten horen!